- Piše: Dejan Mirović
Podgorički režim je iskoristio uvođenje vanrednih mjera povodom izbijanja virusa korona za obračun sa SPC u Crnoj Gori iako ona nije davala povoda. Rektor Cetinjske bogoslovije
Gojko Perović je već 19. marta 2020. ponudio vlastima crkvene objekte radi formiranja stacionara i pozvao vjernike da „slušaju nadležne i Institut za javno zdravlje”. Vlasti su dva dana kasnije blokirale prilaze crkvi u Nikšiću. Mitropolit
Amfilohije, koji ima 82 godine, i nekoliko sveštenika privedeni su 12. aprila. Držani su u Centru bezbjednosti u Podgorici nekoliko sati. Najugledniji sveštenik u Boki kotorskoj 76-godišnji stavrofor
Momčilo Krivokapić je sa sinom pozvan na informativni razgovor u stanicu policije u Kotoru 20. aprila. Noć prije toga je na informativni razgovor pozvan jeromonah
Savo Vukajlović u Bijelom Polju. Mitropolit je ponovo pozvan na informativni razgovor 23. aprila samo zato što je služio opelo uglednom istoričaru
Vladimiru Jovićeviću na Cetinju u skladu sa propisima (pred najužom rodbinom i prijateljima). Stavrofor Momčilo Krivokapić umire samo devet dana nakon informativnog razgovora. Režimski mediji napadaju mitropolita Amfilohija jer se pojavio na sahrani. Okružno državno tužilaštvo na zahtjev Uprave policije traži „informacije o osobama koje su prisustvovale sahrani” i podnosi krivične prijave.
Trinaestog maja sa žarom Isusovog progonitelja Kajafe vlasti hapse episkopa
Joanikija (i osam sveštenika) i određuju im pritvor od 72 sata. Dolazi do velikih protesta naroda u Nikšiću, Beranama, Andrijevici, Budvi, Bijelom Polju i Pljevljima. MUP koristi suzavac, brutalno tuče narod, čak i djecu, vojska izlazi iz kasarni. Protiv Joanikija ODT u Nikšiću podiže optužni predlog i traži kaznu zatvora od jedne godine.
Predsjednik Srbije
Aleksandar Vučić se tek 16. maja, blago, oglasio. Rekao je da je „zabrinut”. Izjavio je i da „misli” da se sa Đukanovićem „ne slaže” oko svega. Primjetno je bilo da je manje emocionalan nego 24. aprila kada je govorio o „braći i sestrama iz Italije” kojima treba pomoć povodom korone. (Nikada nije u takvom kontekstu pomenuo zatočenu srpsku državljanku
Branku Milić). Takođe, povodom progona crkve u Crnoj Gori i irodovskog ponašanja
Đukanovića nije kontaktirao nijednog od brojnih zapadnih državnika s kojima je razgovarao u vrijeme korone.
Sve što je srpski predsjednik uradio je organizovanje video-sastanka od 16. maja sa predstavnicima Srba iz Crne Gore. Tada je uglavnom govorio o ćirilici, Srpskoj kući, neuspjeloj kupovini Luke Bar i popisu stanovništva.
Istog dana je, veoma oštro i nediplomatski, napao predsjednika Sjeverne Makedonije
Pendarovskog nazvavši ga „poltornom Njemačke” iako u toj državi policija nije prebijala Srbe kao u Crnoj Gori niti bacala suzavac kao Đukanovićeva vlast.
Takođe, nekoliko dana ranije, srpska vlast je uputila protestnu notu EU jer je na internet prezentaciji predstavila
Teslu kao Hrvata. Protestna nota Podgorici je izostala kada je uhapšen vladika Joanikije i kada su prebijana djeca i srpski narod.
Ove pravne i diplomatske činjenice ukazuju da Đukanović ima veći uticaj u Beogradu čak i od EU. One nas navode na zaključak da su tačne tvrdnje o
Bebi Popoviću kao neformalnom ministru informisanja Srbije i Crne Gore. Na sličan zaključak nas navodi i izostavljanje protestne note Podgorici zbog emitovanja ustaškog pjevača
Tompsona na javnom servisu RTCG 9. i 10 maja. Ovu srbofobnu provokciju na državnoj televiziji je osudio čak i građanski pokret URA u Crnoj Gori, koji sigurno nije prosrpska stranka. Međutim, srpski predsjednik je prećutao taj skandal. Čudno, ako se zna da je komentarisao čak i Tompsonovo pojavljivanje na dočeku hrvatskih fudbalera 2018. Čudno, jer bez njegovog odobrenja nije mogla biti upućena Hrvatskoj 2016. protestna nota povodom Tompsonovog predavanja u osnovnoj školi u Šibeniku.
Uprkos činjenici da je nosilac Ordena Svetoga Save, kojeg je dobio na proslavi 800 godina autokefalnosti SPC, srpski predsjednik ćuti i povodom irodovskog pokliča Đukanovića izrečenog na Cetinju 18. maja. Tada se crnogorski predsjednik i nadriteolog, založio za formiranje nekakve „crkve pravoslavnih Crnogoraca” i otimanje imovine kanonske SPC.
Konačno, nosilac Ordena Svetoga Save već 6 mjeseci upadljivo ćuti o atentatu koji je u centru Beograda u hotelu „Crowne Plaza” izvršen na ktitora SPC
Miodraga Davidovića Daku. Tada je pored njega u smrtnoj opasnosti bio i najomiljeniji episkop SPC Joanikije.
)){kind=small}
